Hij komt niet op zijn schimmel, ook niet op een kameel of zebra. Nee, in Sydney komt de echte Sint aan in een Mercedes cabriolet.
‘Black Pete’ tradition splits Dutch society.’Zo bericht de Sydney Morning Herald tussen het wereldnieuws.
Anouk en Doutzen
Sinterklaas wordt omschreven als ‘de Nederlandse Santa Claus vergezeld door clowneske figuren met koekjes, chocolade en ander lekkers.’ Anouk en Doutzen worden genoemd als slachtoffers van beledigingen. In een citaat van Rutte staat dat hij er niks aan kan doen dat zwart zwart is.
Bram van der Vlugt
Wij hebben het geluk dat de zoon van ‘de echte’ Sinterklaas, Maurits van der Vlugt, in Sydney woont. Hij heeft het ‘Sinterklaasvakmanschap’ vast met de paplepel ingegoten gekregen van vader Bram. Al een aantal jaren verblijdt hij de kinderen van de Nederlandse School ‘de Kangoeroe’ met zijn komst als Sinterklaas.
Throw what in mijn schoentje
De 300 aanwezige Nederlanders keren de zwarte Pieten, overigens zonder gouden oorringen, niet de rug toe. De kinderen zingen wellicht met een licht Australisch-Engels accent, maar hebben goed geoefend met de Nederlandse juffen van wie ze twee uur per week les krijgen in de Nederlandse Taal. De gevulde speculaas hebben ze zelf moeten bakken, net als letters van banket. Taaitaai noemen ze hier gingerbread slabs, die worden wel verkocht. Sint komt de hoek om gescheurd en de kinderen zingen en springen en zijn zo blij, want er zijn geen naughty kinderen bij.
Selfie
Het weer is niet guur en lelijk. Sint voelt zich thuis zo in de zon. Hij zweet wellicht wat onder zijn baard. De make- up van de zwarte pieten is niet echt warmteproof en de chocoladeletters smelten bijna. Pepernoten zijn er in overvloed en ik graai er ook wat van de grond, omdat ze hier niet in de supermarkt liggen. De kinderen krijgen allemaal een cadeautje, ze zijn zichtbaar onder de indruk en geven Sint een hand. Ik kan het niet laten om een selfie te maken met Sint.
Feest
Merry Christmas, zegt een vriendin als ze hoort dat we Sinterklaas vieren. Het blijft lastig om uit te leggen. Whatever.
Wim
Kok onderbrak vorige week zijn vakantie in Australië met zijn vrouw Rita voor
het houden van de Cleveringa-lezing in Sydney. Professor Cleveringa zelf werd gevangen genomen in 1942 na een fel en moedig betoog op de Leidse universiteit in protest tegen het ontslag van joodse collega's en studenten. Sinds 1946 worden er jaarlijks over heel de wereld Cleveringa-lezingen gegeven ter nagedachtenis aan hem. Democratie Wim Kok is oudminister-president, nu minister van Staat en sinds 2002 voorzitter van de Club van Madrid', een onafhankelijke organisatie bestaande uit 70 voormalige staatshoofden en regeringsleiders met als doelstelling: Het versterken van de wereldwijde democratie. Wie beter dan aan hem om een betoog te houden? De
lezing van Kok is in het Engels en een lofzang op de democratie. Het is een erkenning
van de bijzondere tijd waarin we leven.
Niet meer, maar beter Tijden
van jaarlijkse groei zijn voorgoed voorbij en de landen die deze groei nog wel
kennen –China bijvoorbeeld- zien de kwaliteit van leven minder worden door vervuiling
of maatschappelijke onrust.
Kok
benadrukte dat klimaatverandering en armoede in de wereld ons allemaal aangaat.
‘Qua duurzaamheid leven we op een tijdbom.Met zijn allen betalen we een hoge prijs voor de vervuiling. Groei
alleen brengt ons niet verder. Laten we gaan voor BETER in plaats van altijd
maar MEER.’
Samenwerking is geen zwakte In het
Nederland waar Kok minister president was werd eens per vier jaar gestemd. Nu lijdt
de politiek onder de druk van dagelijkse ‘peilingen’ via de sociale media,
aldus Kok.
‘Door
geen compromis te sluiten worden partijen aan zowel de linker als rechterkant populairder.
Samenwerking wordt uitgelegd als zwakte. De motie van wantrouwen is al ingediend
voordat het debat begonnen is.
Het
twee partijenstelsel in Australië is niet perse zaligmakend omdat de oppositie nooit
de verantwoordelijkheid hoeft te nemen en mee hoeft te gaan in de oplossing.
Voor een goed debat heb je altijd meerdere partijen nodig.’
G20 ‘Het
is de tijd om te focussen wat ons verbindt in plaats van ons van wat ons elkaar
verwijderd. We hebben elkaar nodig!’ Australië zal in 2014 de voorzittersrol
van de G20 gaan vervullen en daardoor ook meer van zich laten horen.
‘Fairness, respect, share, harmonious
society, fair share, social, environmental sustainability, reduce extreme
poverty, building shared societies, democracy the best way to manage justice
because its leaders are accountable through elections and therefor capable of
self correction.’
Iedereen
in de zaal is onder de indruk van de
woorden van Kok, de waardering is enorm wat blijkt uit de vragen en opmerkingen
na afloop.‘Toch ben jij volgens mij hier de enige die ooit op hem
gestemd heeft’, zegt mijn man.
Vader Zoals
Kok aan de kansel staat, wijs en grijs, iets voorover gebogen, rustig, voelt
hij als een vader. Hij dwingt respect af.
Bijna $ 40.000 is er opgehaald en dat in één avond. ‘Waarom schenken we het niet aan een goed doel? Filipijnen misschien?’ De moeders kijken me afkeurend aan. ‘Nee, dat geld is nodig voor de school van onze kinderen.’
Het Nederlandse Ministerie van Onderwijs voerde een onderzoek uit en kwam tot de conclusie dat per basisschool 50.000 euro nodig is voor achterstallig onderhoud. In Nederland is dit geen zorg voor de ouders. Het geld ligt bij de gemeente die het zal financieren. Ja toch?
Studio 54
Op de school van onze kinderen waar ik les geef, is een jaar lang hard gewerkt aan de MajorFundraiser. De aula is spectaculair getransformeerd tot de New Yorkse nachtclub uit eind jaren 70, ‘Studio 54’ met Saturday Night Fever-dansvloer, lounge banken, pooltafels en arcade-games. Andy Warhol lookalikesmet Jerry Halls aan de arm. Grace Jones, Brooke Shields en Michael Jackson. Ze zijn er allemaal. Per klas is er een artwork aangeleverd en de veilingmeester laat de ouders tegen elkaar opbieden. Hij weet de prijzen op te drijven tot wel $ 1.000 voor een ‘minimal art’ schilderij van de kleuters met wat gekleurde stippen. Entree van de school is die avond 54 dollar, een glas wijn 10 dollar, één keer achter de flipperkast voor 5 dollar. Dat tikt aan. ‘Blame it on the boogie’. Drinken voor het goede doel is een hangover waard.
Foei
In Australië krijgt iedere school per kind een bepaald bedrag. Dit bedrag is afhankelijk van de opleiding van de ouders, het werk en het inkomen dat ze hebben. Het wordt getoetst aan de hand van de Family Occupation and Education Index, genaamd FOEI. Hoe hoger de score op deze index, hoe meer geld de school te besteden heeft. Iedere publicschool krijgt genoeg voor potlood en papier, maar whiteboards, computers, Wi-Fi, airconditioning, nieuwe deuren of een goede vloer in de aula moeten zelf gefinancierd worden. Ook de extra leerkracht voor kinderen met leerachterstand wordt betaald door de ouders. De oudercommissie organiseert activiteiten zoals Halloween, Easter Hat Parade, Father-/Mothersday breakfast. Ik vond die eigen bijdrage altijd te hoog, maar inmiddels ben ik er achter dat deze donaties geen overbodige luxe zijn.
Ongelijk
Scholen zijn dus afhankelijk van donaties en dat verschilt enorm per buurt. Waarbij de ene school met moeite $ 10.000 bij elkaar kan schrapen haalt Double Bay Public School bijna $40.000 op, in één avond. In Nederland zijn we opgegroeid met subsidies, hier wordt je bijna wekelijks benaderd voor de financiering van de school, de plaatselijke rugbyclub of de Lifesavers in Bondi Beach. Je hebt mazzel als je in een buurt woont waar men met z’n allen een aanzienlijk bedrag bij elkaar kan leggen, anders zit je ook hier op scholen met een luchtkwaliteit die slechter is dan in een gevangenis, helemaal zonder airco en met 40 graden in de zomer. Private schools zijn populair vanwege de kwaliteit en daar tellen de ouders per kind $25.000 per jaar voor neer. De donaties aan public schools zijn in vergelijking hierbij een schijntje.
Mijn
40 dayscleanse met yoga en meditatie begon precies op
de dag dat www.lindanieuws.nl de wereld inging. Door veertig dagen achter
elkaar iedere dag iets te doen of juist te laten, kun je datgene tot een
gewoonte maken of doorbreken.
Inmiddels
zijn we al over de 45 dagen en ben ik niet meer te stoppen.
Rejuvenate,
Refresh and Reset your goals!
Zo
kondigde de Kundalini yoga deze cleansing aan. 'Dagelijks elf minuten Sat Krya kundalini-meditatie versterkt het hele seksuele systeem en zorgt voor een goede doorstroming van energie.'Daar kan geen pilletje tegenop!
Waste-free
Meer
bewegen. Gezond eten. Uit de comfort zone stappen, want juist daar
gebeurt het. Die dagelijkse borrel niet nemen en ‘lekker saai’ vroeg naar bed
om probleemloos op te staan als de zon opkomt. Minder alcohol leidt tot minder
behoefte aan koffie. Voldoende slaap zorgt voor minder geschreeuw in de ochtend
als de drie kinderen in schooluniformen gehesen moeten worden en waste-free
lunches worden klaargemaakt.
Cleansing
Bij
een cleansing word je je bewust van wat niet langer bij je past, welke
gewoontes zowel mentaal als fysiek je juist weghouden van wie je echt bent. Uit de slachtofferrol stappen en zelf weer achter het stuur kruipen. Waarom haal ik me iets op je hals terwijl ik het niet wil, waardoor ik met een
stijve nek rondloop en niet flexibel kan zijn in doen en laten. Waarom zeg ik
geen ‘nee’? Waarom ben ik zo snel afgeleid en raak ik verzeild in 1001 kleine
dingen die niks met mijn hogere doel te maken hebben? Lichter door het
leven, de last van je schouders laten glijden is een mind-set.
Vergeten
De yogalerares vergeet de tijd, denk ik als we bij de kundalini yoga de Sat Kria-meditatietechniek leren. Elf minuten lang met armen gestrekt
boven het hoofd, vingers gekruist alsof je bidt en wijsvingers naar de hemel
gericht. ‘Sat’ zeggen bij iedere inademing en de navel intrekken, ‘Naam’ bij de
uitademing en de buik los laten. Elf minuten op mijn pijnlijke knieën zitten
voelt als in de kerk boete doen. ‘Sat, Nam.’
Niet
goed?
Ik heb
mijn eerste stuk geschreven voor www.lindanieuws.nl, maar als ik de volgende
dag kijk op de site, staat er niks op. Ik schrijf door. Opnieuw. Meer. Ik kijk het na op taalfouten en ontdek er een die
ik snel verbeter. Er gaat weer een dag voorbij waarbij ik steeds check of er al
iets te zien is. Niks.
Mijn
voeten zijn ijskoud. Ik krijg kramp in mijn benen. Mijn lijf doet niet wat ik
wil. Het voelt alsof ik de bevalling van de tweeling nog een keer moet
overdoen. Hetzelfde gevloek komt naar boven. Doorademen! 'Sat Nam'.
De
redactie is me vergeten, denk ik. Inmiddels zijn er al zoveel artikelen
geplaatst van andere Wereldwijven.
De
minuten duren lang. Ik wil niet meer, ik kan niet meer, waarom doe ik dit? Ik
word boos, verdrietig. Het gevoel dat ik ga falen. Veertig dagen afzien. Ik wil
stoppen, het opgeven en terug naar mijn hangmat. 'Sat Nam'.
Ik
blijf doorschrijven. Dag 25 en er is nog geen reactie, geen opmerking van de
redactie, helemaal niks. Ik lees stukken van anderen en vergelijk mezelf met
hen.
De
klanken van ‘Sat, Nam’ weergalmen door mijn lijf. Ik voel iedere cel van mijn
lichaam. De adem stroomt voor het eerst vanzelf. Het voelt alsof ik wordt
gedragen door de groep. We doen het met z’n allen. 'Sat Nam'.
Ik
vraag op Facebook aan de andere Wereldwijven of van hen artikelen niet worden
gepubliceerd. Nee hoor, misschien een heel enkele keer, maar dan altijd in
samenspraak met de redactie.
Ik heb
geen geduld, word wanhopig. Ik hyperventileer
bijna. De mantra irriteert me. Rustig blijven. Niet opgeven! Je gaat er
niet dood aan zo zegt de yogalerares. 'Sat Nam'.
Pling!
Nieuwe mail. Een antwoord van de redactie. Nee, ze hebben mijn berichten niet gezien en daarom ook niks geplaatst. Zo simpel kan
het zijn. Dat krijg je als je al drie weken lang op een oude site zit te
bloggen…
Ik
richt me verder op, strek mijn rug en trek mijn kin iets in. Laatste minuut. Ik
focus op mijn punt van het derde oog. Ik ben nog nooit zo helder
geweest. 'Sat Nam'.
Copy-pasten
en mijn stuk staat erin. Foto erbij. Binnen elf minuten is het geplaatst.
Halleluja? 'Sat Nam'.
Focus
Meer
yoga en meditatie zijn goed voor de focus. Niet altijd weer willen wegdromen in
die hangmat tussen de palmen. Afmaken waar ik aan ben begonnen. Op tijd
beginnen, opruimen, weggooien, nee zeggen tegen mensen of zaken die er niet toe
doen. Helpen daar waar nodig, blijven lesgeven, anderen inspireren en mezelf
laten inspireren. Snacks van echt Nieuws onderscheiden.
Smile!
Sinds
de cleanse ben ik lichter, stralender, warmer, alerter, geduldiger,
vrolijker, creatiever, energieker, flexibeler en kan ik ineens mijn tenen
aanraken. Waarom stoppen met nieuwe gewoontes als het nu al zoveel heeft
opgeleverd en ik voel dat er zoveel meer is en kan. Het mooie is dat dit pas
het begin is, we zijn nog niet weg uit Sydney en slurpen het iedere dag
op. De uitwerking op mijn omgeving is voelbaar. Alles en iedereen staat in
bloei. Ik heb meer zin dan ooit. Mijn man ook blij.
Wereldwijven, The Movie
www.lindanieuws.nl staat ook pas aan het begin en heeft zoveel potentie. Het borrelt van de ideeën met de Wereldwijven. SBS Show Vandaag heeft ons gevonden, dat boek Reis om de wereld met 80 wijven zal er dan toch ook moeten komen. 'Wereldwijven, The Movie' of 'De Wereldwijven Draaien Door?'
