zaterdag 18 september 2010

Geen rice maar lice


De lachende tweeling met blond haar op de verpakking lijkt op Farah & Lotus.  Thaise Anti-Lice-shampoo met als modellen geen onschuldige Thaise meisjes, maar farang. Vooruit dan maar, wij blanke relschoppers nemen de schuld wel op ons. Ik bazuin het nieuws rond op school: mijn kinderen hebben LUIZEN.
De knappe Filippijnse juf vertelt me glimlachend dat ze er gisteren al een paar heeft weggehaald bij Farah. Ik wil vloeken, hou me in en vraag op mijn vriendelijkst waarom ze dat niet heeft verteld. Ze lacht.
Als ik de Koreaanse moeder verzoek om haar kind te checken, kijkt ze me verontwaardigd aan. Ik verontschuldig me, zeg dat ik haar alleen wil waarschuwen, onze dochtertjes slapen tenslotte tussen de middag naast elkaar op de grond. De grote zus van Ben10 (dit is echt de naam van de Thaise peuter) schudt haar hoofd en zegt lachend: geeft niks. (mai pen rai)
De hele situatie doet me denken aan toen wij in 2009 dengue-fever hadden en niemand elkaar hierover inlichtte.
De apotheker geeft me een plastic tasje met drie verpakkingen van de shampoo. In heel Songkhla lijkt geen luizenkam te vinden, misschien dat het daarom zoveel voorkomt? Met een briefje met de Thaise vertaling loop ik zoekend en zwetend over de markt. Nieuwsgierig komen de markt vrouwen op me af, ze lachen, roepen er nog iemand bij maar kunnen me niet helpen. Ik wordt van hot naar her gestuurd en uiteindelijk haalt er één van onder de tafel een doosje tevoorschijn. Voor 10cent per stuk ben ik drie luizenkammen rijker. Het voelt alsof ik voor de eerste keer condooms heb gekocht. Iedereen weet wat ik ga doen.

De huidarts kijkt me serieus aan, er valt een stilte. ‘En?’ vraag ik afwachtend.  ‘U mag alleen nog maar GOUD dragen’.  Ik dank hem op z’n Thais met een diepe buiging en een ‘waai’. Ik zeg lachend: ‘ik zal het doorgeven aan mijn man’.
De uitslag van de vierdaagse patchtest heeft uitgewezen dat ik naast een allergie voor nikkel, ook allergisch ben voor Thirium (rubber), Neomycin (in antibiotic creme) en Paraphenylenediamine wat in ALLE haarverf zit. Dit is mijn laatste redmiddel tegen de grijze haren die ik krijg als ik de lijst lees van de voedingsmiddelen die nikkelallergie bevorderen.
Garnalen, krab, mosselen, oesters. Haring, tonijn, makreel. Bruin brood, muesli, noten. Spinazie, tomaten, dadels, vijgen, pruimen, frambozen, ananas, appels, citrusvruchten. Bier en wijn, met name rood.
Als de eczeem blijft nadat ik ALLE contact vermijd met nikkel (ik kwam erachter dat ons Thaise bestek van nikkel is), dan zal ik een maand de bovenstaande producten moeten vermijden. Als de huid hierdoor verbetert dan mag ik één product per week weer gebruiken, en zien wat er dan gebeurd.

Ik neem een gin& tonic (zonder lime…) en ga eerst maar eens de luizen te lijf bij de kinderen.